Köyümüzün Kürtçe adı Hésras, Türkçe adı ise Özpınar' dır. Köyümüzün çok eskiden beri İstanbul ile ilişkisi vardı. İstanbul'a çalışma amaçlı geçici olarak gidiş gelişler olmuştur.1950 lerden sonra gelenlerden bazıları İstanbul'a yerleşerek köylerine geri dönmemişlerdir. 1970 lerden sonra gelenler çoğalmış, yerleşenler artmaya devam etmiştir. O dönemde akrabalık bağları çok güçlü olduğu için köyden yeni gelenlere eskilere sahip çıkmış, iş bulmada, çalışmada yardımcı olmuş, yaşantılarını kolaylaştırmaya çalışmışlardır. İlk gelenler Beşiktaş'ın Dikilitaş Mahallesine yerleştikleri için yeni gelenler de buraya yerleşmişlerdir. Zamanla gelenler istanbulun değişik semtlerine dağılarak yaşamlarını idame etmişlerdir.
Köyümüz nüfusunun % 80’i İstanbul’a yerleşmiş durumdadır. Yerleştikleri semtler: Beşiktaş, Ümraniye, Kağıthane, Kartal, Küçükköy, Sultanbeyli ve Çamlıca’dır. İnsanlarımız, gelenek, göreneklerine bağlı, yardımlaşma duyguları gelişmiş, dayanışma içinde yaşamlarını sürdürmektedirler.
İstanbul’da yaşayan köylülerimiz, metropol kenttin değişik semtlerinde dağınık şekilde yaşamak zorunda kalan köylüleri bir arada tutmak, ilişkilerini geliştirmek ve dayanışmalarını sağlamak amacıyla Beşiktaş’ın Dikilitaş mahallesinde 2003 yılında Özpınar Köyü Yardımlaşma Dayanışma Kültür ve Kalkındırma Derneğini kurdular. Kısa zamanda büyük bir dayanışma örneği gösterilerek bir dernek yeri alındı. Böylelikle köylülerin buluşabileceği, mevlitlerini, iftar yemeklerini verebilecekleri ve taziyelerini, sosyal faaliyetlerini yapabilecekleri önemli bir mekana sahip oldular.
Derneğimiz: Bir yandan üyelerini artırırken bir yandan da köyün kalkınması için çalışmalara başladı. Köy muhtarıyla birlikte koordineli çalışarak, ilk ve ortaokul binasının dersliklerinin yapılması, öğretmen lojmanları, imam evi, taziye evi, içme suyu şebekesinin yapılması, mezarlığın telle çevrilmesi, Bahçe ve mera yollarının yapılması vb. hizmetlere imza attı. Şimdi de 4 katlı modern bir Kuran Kursu binasının yapımı tamamlanmak üzeredir.
Sırada, köy içi altyapı kanalizasyonun yapımı, çöp sorununun giderilmesi ve 40 yıl önce köyümüzde binası ve kadrolu ebesi olduğu halde bu gün olmayan en önemli hizmet aracı olan sağlık ocağı binasının yapımı var. İnsanlarımızın, yeterince ekonomik gücü olmadığı halde bu kadar hizmetin hiçbir kurumdan destek almadan yapılması takdire şayandır. Tabii ki bunda muhtarlarımızın özverili çabasını ve çalışmasını unutmamak gerekir.’Her şey devletten beklenmez’ sözü tam da bizim için söylenmiş bir söz olmalıdır.
ear47mtete|00002E3C43C9|Sayfalar|Aciklama|E9B16BF3-08B9-43FD-B999-5444DF187EC0